Het blijft mij opvallen hoezeer de nieuwsmedia en hun correspondenten hier, als ook vele van mijn bekende collega’s, de ontwikkeling in de VS lijken te hebben gemist…of niet willen zien…of het zelfs steunen…dat sinds eind jaren ’90 ook de top (politici) van de Democratische Partij steeds meer vileine nationalisten zijn geworden…en dus niet alleen die van de Republikeinse Partij, die men vaak wel als dusdanig duidt. Als ook de negatieve, zeg maar gerust soms desastreuze, gevolgen daarvan internationaal.

Beiden in feiten alleen nog verschillen qua hoe die nationalistische visie in te vullen en te verwoorden en uiten, ook in het Amerikaanse buitenlands- economisch beleid. De democratische ‘Made in America’ en ‘Keep America Great’ slogans niet veel anders betekenen als de republikeinse ‘America First’ en ‘Make America Great Again’. Beiden vergelijkbaar met de hier in Nederland bekende nationalistische eigen land en eigen volk eerst slogans.



Iets soortgelijk zien we volgens mij ten aanzien de soortgelijke ontwikkeling in het Verenigd Koninkrijk, waar volgens mij de nationalistische en EU-negatieve inborst van Labour Party premier Tony Blair en team werd gemist. Waar die bij de Conservative Party premier Boris Johnson wel weer werd onderkend.
