De val van Srebrenica – Toeval of opzet?

Mijn onderzoekspaper uit 1996 heb ik eindelijk gedigitaliseerd. Waardoor ik nu in de discussies over het drama en nog steeds open wond Srebrenica kan verwijzen naar mijn paper. Om zo argumenten en zaken te onderbouwen.

De boosheid is er goed vanaf te lezen. Ik had het drama en het conflict op de Balkan dag na dag, week na week, jaar na jaar gevolgd. Het was moeilijk daar geen emoties of boosheid bij te voelen. Zoveel menselijke ellende, pijn, dood, moord, verwonding. Zoveel wegkijken en landen wiens woorden weinig inhoud bleken te hebben.

Ik pretendeerde geen neutraal noch volledig stuk te schrijven op basis van wat ik toen vond aan informatie en eigen inzicht en kennis. Probeerde wel een aantal vragen op te werpen die mij bezig hielden en te pogen daar zelf iets van een antwoord op te geven. Of op zijns minst een serie nieuwe vraagtekens bij te plaatsen waar anderen daar al een stuk stelliger over waren.

Er staat de nodige zaken in welke inmiddels na 20 jaar en vele kleine en grote onderzoeken later zijn achterhaald of al wel duidelijk zijn geworden. Zo werd Milosevic wel aangeklaagd bijvoorbeeld. Maar ik verbaas me iedere keer zelf weer over wat er toen al was te duiden en bekend was. Plus hoe snel men ook toen al verviel in de gebruikelijke vooroordelen en etiketjes over bijvoorbeeld de EU en de VN.

Nog geschreven op een eerste computer, nog zonder internet, zonder correctie (dus vol taalfouten..sorry heb enige taalblindheid). Uitgeprint op een basic printer en vervolgens enkele keren gekopieerd. Het is mijn eigen kopie dus staan wat kanttekeningen bij.

De val van Srebrenica – Toeval of opzet?
Paper van Ronald Elzenga  augustus 1996

>link naar pfd bestand – de-val-van-srebrenica-toeval-of-opzet?<<
________________________________________________

Update 21 november 2017 :
Vaak lees ik rond de val van Srebrenica de volgende uitspraak – “Onder toeziend oog van Dutchbat, …, haalde Mladic en zijn troepen de moslimmannen- en jongens uit de enclave om ze vervolgens te vermoorden.”

Dat is een pijnlijk punt en verdachtmaking, maar dus feitelijk niet correct. De moslimmannen- en jongens uit de enclave en op de Dutchbat-basis zelf waren de “350”, waarvoor de Nederlandse staat recent is veroordeeld. De andere Bosnische (moslim) strijders, mannen en jongens waren de nacht voor de totale inname met duizenden zelf de enclave Srebrenica uitgebroken en trokken richting Tuzla (in opdracht van de Bosnische legerleiding waarschijnlijk). Zij werden buiten de enclave opgewacht, opgejaagd en vermoord door de (Bosnische) Serven. Die daarna poogden deze genocide te verbergen. Er ging toen wel het bericht, dat Mladic had ingestemd met die terugtrekking en daarover een deal had gesloten met de Bosnische regering/legerleiding. De praktijk bleek dus anders.

Naast wraak en etnisch zuiveren speelde bij deze moordpartijen waarschijnlijk ook mee, dat de (Bosnische) Serven een groeiend tekort aan manschappen hadden en de Bosnische moslims en Kroaten er juist over steeds meer konden beschikken. De (Bosnisch) Servische overmacht aan zware wapens, die dit al die tijd had “gecompenseerd” werd daarbij steeds kleiner doordat ook de Kroaten en Bosnische moslims zware wapens geleverd kregen. Er gingen daarbij geruchten over een op handen zijnde zeer grote, door de Amerikanen en enkele andere grote westerse landen gesteunde, Bosnisch/Kroatische operatie (“Operation Storm”). Die naar later bleek bepalend zou worden voor de onderhandelingen en het einde van deze wrede burgeroorlog en nog steeds de belangrijkste reden lijkt te zijn waarom deze westerse bondgenoten de enclaves waarschijnlijk bewust hebben opgegeven (want gevaar voor vergeldingsaanvallen en gijzelen van VN-troepen daarin). De (Bosnische) Serven wilden hun dus kostbare manschappen, welke nu ook nog de verschillende enclaves moesten bewaken, zo vrijspelen door deze snel in te nemen. Ook gevangenen nemen werd daarom waarschijnlijk vanuit een hard cynische houding ontmoedigd, omdat dit dan ook weer strijders zou onttrekken voor de bewakingstaken naast de druk op logistieke middelen. Een harde en wrede burgeroorlog was het zeker.